วันอาทิตย์ตอนเช้าวันหนึ่งฝ่ายผู้เป็นพ่อนั่งอ่านหนังสือพิมพ์ พ่อเอ่ยปากพูดกับลูกชายว่า “ลูกกรุณาเอาหนังสือการ์ตูนไปเก็บ ไปแต่งตัวให้พร้อมที่จะไปเรียนพระคัมภีร์ชั้นรวี”
ลูกถามพ่อว่า “พ่อครับพ่อจะไปกับผมไหมครับ?”
พ่อตอบว่า “พ่อจะไม่ไปกับลูก แต่พ่อต้องการให้ลูกเตรียมให้พร้อม”
ลูกถามพ่อว่า “พ่อครับตอนที่พ่อเป็นเด็กเหมือนผมพ่อไปเรียนพระคัมภีร์ชั้นรวีหรือเปล่าครับ? ”
พ่อตอบว่า “ใช่ ตอนที่พ่อเป็นเด็กพ่อไปทุกวันอาทิตย์”
เด็กน้อยเดินออกไปด้วยความเศร้าพลางพูดว่า “ถ้าพ่อไม่ไปแล้วผมจะไปทำไมล่ะ”
พ่อกับลูกเดินเข้าไปนั่งในร้านภัตตาคาร พนักงานเสริฟเข้ามาถามว่า “คุณต้องการสั่งอะไรครับ?”
พ่อตอบว่า “ขอเบียร์เย็นๆ สักแก้วหนึ่ง”
พนักงานเสริฟหันไปถามลูกชายว่า “แล้วหนูล่ะจะสั่งอะไร?”
ลูกชายตอบว่า “ผมต้องการสั่งเหมือนพ่อครับ”
พ่อรีบเปลี่ยนออร์เดอร์ทันทีว่า “ผมขอเปลี่ยนเป็นอย่างอื่นครับ”
ลูกชายบังเกิดเกล้าใช้ชีวิตเหลวแหลกทำให้พ่อซึ่งเป็นพ่อที่ดีเสียชื่อเสียง เพื่อนถามผู้เป็นพ่อว่า “เดี๋ยวนี้ลูกชายของคุณเป็นยังไง?”
ผู้เป็นพ่อตอบว่า “แย่มาก ! แย่ยิ่งกว่าเดิม”
เพื่อนตอบว่า “ผมไม่เข้าใจว่าคุณอดทนกับเขาได้อย่างไร” เพื่อนพูดต่อว่า “ถ้าเขาเป็นลูกชายผม ผมจะไล่มันออกไปจากบ้านนานแล้ว”
“ใช่ ผมก็จะทำอย่างนั้นเหมือนกันถ้าเขาเป็นลูกชายของคุณ” ผู้เป็นพ่อตอบเพื่อนไปอย่างนั้น “แต่เพราะเขาเป็นลูกชายของผม และก็ไม่ใช่ลูกชายของ
